Leiden zonder persoonlijk leiderschap – Hoe dan?
Leestijd: 2 minuten
Ik zie het vaak. Te vaak. Leiders zonder persoonlijk leiderschap. Zij doen hun best en werken hard. Alleen wordt er niet geleid. Er worden vooral veel geleden. Door hen en door hun medewerkers. Want als je al niet jezelf kunt leiden, hoe kan je dat dan in uberhaupt bij een ander doen?
‘Leadership development is self-development’ – John C. Agno
Het is makkelijk, je richt je aandacht op de ander in plaats van op jezelf. Dit is geen kritiek maar en observatie van hoe ik zie dat veel mensen acteren. Ja, ik zelf soms ook. Vooral als het spannend wordt hebben we de neiging om ons op de ander te richten. Wel zo veilig, hoef je die angst niet te voelen. Nu kun je hieruit concluderen dat leiders zonder persoonlijk leiderschap dit dus doen om niet naar zichzelf te hoeven kijken. Dat is niet wat ik Hiermee wil zeggen. Wel zeg ik hiermee dat ik leiders zonder persoonlijk leiderschap wat meer lef mogen tonen. Want naar jezelf kijken in plaats van naar de ander is super spannend. En het is wel waar de reis begint.
‘Knowing others is intelligence, knowing yourself is wisdom.’ – Lao Tzu
De route van leiderschap begint dus bij jezelf. Je gaat naar binnen afreizen en daar alle wegen bewandelen die nu nog donker en ontgonnen gebied zijn. Ik kan je ook alvast vertellen: deze reis heeft geen einde! Dus voor iedereen die dit las en dacht: check, ga ik doen en dan ben ik over x periode klaar, forget it. Fasten your seatbelt, it is going to be a bumby ride 😉.
Persoonlijk leiderschap gaat over bewustzijn, lef en doorzettingsvermogen. Over elke keer opnieuw opstaan als je gevallen bent. Over plezier en ontzettend veel licht. Jezelf in de spiegel aan kijken en jezelf aanspreken op de bullshit die jij jezelf en je omgeving aan het verkopen bent. Jezelf een liefdevolle schop geven als je vast zit en om hulp vragen. Zo ontzettend veel hulp vragen!
Start met de reis naar binnen, dan kan je daarna een ander beter (bege)leiden op hun reis (naar binnen…).